Medical Taping Concept

De basis van het Medical Taping Concept werd in de jaren zeventig gelegd in Japan en Korea. De achtergrond gedachte is, dat spieren niet alleen nodig zijn voor beweging maar daarnaast ook bepalend zijn voor bijvoorbeeld de bloed- /lymfecirculatie en de lichaamstemperatuur. Als spieren niet goed functioneren, kan dat dus een scala van klachten en aandoeningen geven.

Voortbouwend op deze gedachte, werden er diverse elastische tapesoorten ontwikkeld die de spieren in hun functie kon ondersteunen, zonder daarbij de beweging te beperken. Door aangedane spieren op deze manier te behandelen, wordt het lichaamseigen herstelproces geactiveerd. Tijdens de ontwikkeling van deze methode bleek al snel dat het toepassingsgebied veel ruimer was dan alleen het behandelen van spieren.

De gebruikte Cure Tape komt qua elasticiteit en gewicht overeen met de menselijke huid. Er wordt dan ook gebruik gemaakt van de elasticiteit van de tape ten opzichte van de elasticiteit van de huid. Door gebruik te maken van verschillende tapetechnieken, kunnen diverse effecten bereikt worden.

Door de liftende werking van deze tape op de opperhuid ontstaat meer ruimte in de onderhuid, waar allerlei receptoren, bloed- en lymfevaatjes liggen. Het gevolg is een onmiddellijke drukvermindering, waardoor de bloedcirculatie en de lymfeafvoer worden hersteld. Daarnaast neemt de druk op de pijnreceptoren af, met als gevolg pijndemping.

Samenvattend kunnen de effecten als volgt ingedeeld worden:
1. Verbeteren van de spierfunctie door spierontspanning
2. Verbeteren van de bloedcirculatie en lymfeafvoer
3. Pijndemping
4. Ondersteunen gewrichtsfunctie, door:
– correcties van de bewegingsrichting
– verbetering van de stabiliteit en coördinatie
5. Neuro-reflectoire beïnvloeding